Proud Moment !

I received a call from my school on 5th Jan'18.

HM: Hi Sreeja! This is your biology teacher (current school head mistress) ..how are you?

Me: (surprised and stunned). Vanakkam mam..I'm doing great. What a surprise mam!

HM : We are looking for an inspirational speaker for the republic day..suddenly we all teachers got reminded of you. All the teachers suggested your name. You'll be the perfect person to address our students. Can you make yourself available on 26th Jan?

Me: I'm extremely honoured by this invitation mam..will surely come to school to deliver a speech mam.

HM: This is just an informal call my dear. I'm calling you personally. Will get back to you soon officially dear.

And more greetings and wishes were shared and the line was cut.

A week later, I received another call from my school. My teachers called and confirmed my availability in home and they came to my home with an invitation. I thought that they've come to my home for formality.

But to my surprise …this is how the invitation looked.

They have come all the way to my home to invite me as the Chief Guest, to hoist our national flag and to deliver a speech to the students on republic day.

It’s been a dream for many of us to achieve something great in life and go back to the institutions where we studied, as chief guests. And that dream came true in my case! How blessed am I!

Each and every teacher hugged me when I went back to My school after 8 years:) they remembered me very well. It was a great honour to be seated among the dignitaries on the stage.

I hoisted the national flag for the first time in my life. That was a very proud moment.

The parade started. Our students marched with pride and saluted me. I had the honour to be a part of that day:)

There, I stood on that stage after 8 years and delivered my speech! Addressed 3500 students and 200 teachers :)

That was the best day ever in my life! From a student to chief guest. What a transformation! Life has molded me well :)

Fulfilling a dream!

Yes, that made me feel proud of myself.

I'm a typical middle class Indian family girl. At this age (24) it is expected of me to get married and start a family. But I didn't. I stood up for my dream. I love dancing. I was learning bharathanatyam since my childhood (age of 3). Unfortunately I didn't have my family support to complete my arangetram (debut onstage performance after completion of formal training), as they have to spend money.

My family insisted on pursuing higher studies and get a govt. gob and not to waste money on dance programmes. My arangetram was supposed to held in 2005. But it didn't happen. I was demotivated by everyone not to pursue dance as career.

I couldn't speak a word as I was financially dependent on my family. My dance practice was stopped. I waited patiently for 12 years. After completing my schooling, under graduation and post graduation, I got a job. I'm now earning a handsome sum of money. There's no one who'll question me now..after 12 years I joined dance class again and successfully completed my arangetram last week and was awarded the title “NATYA MAYURI”

I believe it takes immense courage and persistence not to give up on our dreams though the situations don't favor us. The satisfaction we get after fulfilling our aim is unexplainable. I felt like I have lived the life to the fullest.

My arangetram was a grand success. We received extraordinary comments and wishes from the audience. That's the moment I felt so proud of myself when I fulfilled my dream with pride.

என் சலங்கை !

நாட்டியம்  காணும் போது

நாட்டம் கொள்ளுதே என் மனது

நானும் ஆட விழைகின்றேன்

நாளும் பொழுதும் தவிக்கின்றேன்

கொஞ்சும் சலங்கையின் தீண்டலில்

நெஞ்சம் களித்திடும் ஆடலில்

என்னுயிராய் இருந்தாய் சலங்கையே

எங்கோ மறைந்தாய் நொடியிலே

மணிச்சலங்கையின் சிணுங்கல் கேட்டு 

மண்மகளின் மனம் ஆடுது கூத்து

பசியை மறந்து ரசித்தேன் உன்னை - நீ

அசையும் இசையில் மறந்தேன் என்னை

பதம் ஆடும் போது

பக்கம் இருந்தாய் நீயே !

பலம் அளித்து எனக்கு

புகழ் சேர்த்தாய் நீயே !

கனவோடும் கனிவோடும் - உன்னைப்

பதங்களில் அணிந்தேன்

தினந்தோறும் தவறாமல் - உன்னைப்

பணிந்தே தொழுதேன்

சிரம் தாழ்த்தி கரம் கூப்பி

உன்னை ஏந்தியதென் கரங்கள்

பதம் விட்டுப்  பிரிந்தாயே

உன்னைத் தேடுது  என் கண்கள்

உற்ற தோழியாய் இருந்தாய்

சற்று விலகியே சென்றாய் 

என் நடைக்குச் சத்தம் அளித்தாய்

என் மனதில் நித்தம் நிறைந்தாய் 

சதங்கையின் ஓசை கேட்டு

சந்தக்குயில் பாடுதே பாட்டு

என் இதய ராகம் கேட்டு

என் ஏக்கத்தை நீ ஓட்டு

`

பொற்சலங்கையின் சந்தமே

பொற்செல்வியின் இன்பமே

பொன்மலரோடு  காத்திருப்பேன் - இந்தப்

பெண்பதம் வந்து சேரவே !

- அரங்க ஸ்ரீஜா

Viyugam'15

Theme (Ancient Indian )

Life throws many opportunities. Grabbing them or losing them is in our actions. I thought of giving a try in a new area called "Designing" and here are the results :)

Main Posters

Event Posters

அழகான வாழ்க்கை...

அன்பிற்கு எல்லையாய் அன்னை !

அரவணைத்து வளர்க்கின்றாள் என்னை !

அறிவிற்குச் சிகரமாய்த் தந்தை !

அறிவுரையால் சீரானது என் சிந்தை !

கல்வியைக் கண்ணாய்க் கற்பிக்கும் ஆசிரியர்கள் !

கல்வெட்டில் பொறிக்கப்பட வேண்டியவர்கள் !

கலைகளைச் சிறப்பாய்க் கற்பிக்கும் குருமார்கள் !

கலைமகளின் உருவாய்த் தோன்றியவர்கள் !

ஓம் காரப் பிரணவமாய் விளங்கிடும் இறைவன் !

ஒவ்வொரு மணித்துளியும் என்னுடன் இருக்கும் பரமன்   !

ஓதும் வேதமாய் எங்கும்  நிறைந்திருக்கும் பரந்தாமன் !

ஒவ்வொரு செயலிலும் என் துணையாய் நிற்கும் நண்பன் !

அனுபவங்களைப் பகிரும் தாத்தா பாட்டி !

அணுகினேன் அவர்களை இருகரம் நீட்டி !

அன்றாடம் என்னை வாழ்த்தும் தாத்தா !

அடைந்தேன் மகிழ்வை அவரது பாட்டால் !

குழலோடு எழிலாகக் காட்சியளிக்கும் கண்ணன் !

குழந்தைக்கு என்றும் துணையாய் நிற்கும் மன்னன் !

மயிற்பீலி சூடும் பிருந்தாவன பாலன் !

மங்கையின் மனத்தைக் கவர்ந்த சீலன் !

எப்போதும் சூழ்ந்து இருக்கும் சுற்றம் !

எப்பிறப்பிலும் கிடைக்காத பாச பந்தம் !

எங்கும் நிறைந்திருக்கும் நண்பர் கூட்டம் !

எங்கு தேடினாலும் கிடைக்காத பூந்தோட்டம் !

பசுமை வீசும் சிங்கார கிராமங்கள் !

பசியைப் போக்கும் நிலதெய்வங்கள் !

பார்ப்பவர் மனம் கவரும் தோட்டம் !

பரவசத்தைப் பரப்பும் பூக்கள் கூட்டம் !

அன்பான தாய் தந்தை !

அழகான குடும்பம் !

அறிவார்ந்த குருமார்கள் !

அனைத்துமாய் ஆண்டவன் !

அரவணைக்கும் உறவினர்கள் !

அக்கறையுள்ள நண்பர்கள் !

எத்துனை அழகான வாழ்க்கை !

எத்தனை பிறப்பிலும் கிடைக்காத பேறு !

அத்தனை பேருக்கும் நன்றிகள் நூறு !

- அரங்க ஸ்ரீஜா

என் அப்பா...

 

தோள் கொடுக்கும் தோழன் நீ  !

பார் புகழும் பக்தன் நீ !

திறம் கொண்ட தீரன் நீ !

தர்மம் செய்யும் தர்மன் நீ !

உன் கோபத்தில் குழந்தையைக் காண்கிறேன் !

உன் வேகத்தில் வேங்கையைக் காண்கிறேன் !

உன் வார்த்தைகளில் வலிமையைக் காண்கிறேன் !

உன் அர்ப்பணிப்பில் இறைவனைக் காண்கிறேன் !

கொஞ்சும் உன் மொழியில் குழலும் தோற்கும் !

மிஞ்சும் உன் அழகில் மயிலும் தோற்கும் !

உன் அன்பிற்கு முன் அன்னையும் தோற்றார் !

உன் அறிவிற்கு முன் ஆசிரியரும் தோற்றார் !

உன் கரம் பிடித்து நடக்கையிலே !

உள்ளத்தின் அச்சங்கள் விலகுகிறதே !

உன் கடைக்கண் பார்வையிலே !

உள்ள கடினங்கள் அனைத்தும் மறைகிறதே !

அகிலத்தை ஆளும் ஆண்டவன் !

அடியவளின் தந்தையாக அவதரித்தான் !

கர்வம் கொண்டேன் உன் மகளாய் இருக்கவே !

ஆர்வம் கொண்டேன் உன்னைப்போல் வாழவே !

நான் கற்றது அனைத்தும் உன்னிடமிருந்து !

உன் பார்வையின் கூர்மையில் தோற்றது பருந்து !

உன் அறிவுரைகளே என் வாழ்வின் விருந்து !

என் தந்தையே உன்னைப் பணிகிறேன் விழுந்து !

 - அரங்க ஸ்ரீஜா 

என் அன்னை...

கல்வி கற்பிக்கும் கலைமகளே

ஆசி அளிக்கும் அலைமகளே

மகிழ்வளிக்கும் மலைமகளே

உலகிற்கு என்னை அறிமுகம் செய்தாய்

உளமார என்மேல் அன்பைப் பொழிந்தாய்

மலர் கரங்களால் என்னை அணைத்தாய்

என் மழலை மொழி கேட்டு மகிழ்ந்தாய்

பசியால் நான் அழுதால் - என்

கண்ணீர் கண்டு நீ அழுவாய்

நிலத்தில் நான் விழுந்தால்

நொடிப் பொழுதில் நீ விரைவாய் 

ஓடி ஓடி உணவூட்டினாய்

ஆடிப் பாடி மகிழ்வித்தாய்

தேடிப் பிடித்து விளையாடினாய்

உன்  கண்ணின்  கனவுகள்  நான்

உன் வாழ்வின் வானவில்  நான் 

எனக்கென வாழ்கின்றாய்  தாயே

என் உயிரில் கலந்திட்டாய்  நீயே

அறிவுரை அளித்தாய் அன்னையாக

கலைகளைக் கற்பித்தாய் குருவாக

தோள்தட்டிக்  கொடுத்தாய் தோழியாக

மணம் கமழும்  பூவே

மனம்  கவரும் ரதியே

வாழ்வளித்தாய் எனக்கு

வாழ்வை அர்ப்பணித்தேன் உனக்கு

-    அரங்க ஸ்ரீஜா